استاد محسن اکبری شاهرودی از اساتید حوزه علمیه قم در گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی نشست دوره ای اساتید به بیان خاطراتی از آیت الله العظمی صافی گلپایگانی رحمت الله علیه پرداخت.

/270/260/22/

مظهر فکر عالی، و همّت بلند

این شاگرد دیرینه آيت الله العظمی صافی گلپایگانی رحمت الله علیه خاطرنشان کرد: ایشان درباره مسجد اعظم، که یادگار حضرت آيت الله العظمی بروجردی قدس سرهما است، یادداشتی به این شرح دارند:

«بسم اللّه الرحمن الرحیم. این جامع عظیم که مظهر فکر عالی و همّت بلند پیشوائی روحانیت شیعه و مقام رفیع نیابت عامّه حضرت بقیة اللّه حجّة‌ بن الحسن ارواحنا له الفداء است، یکی از آثار خیر و خدمات تاریخی و یادگارهایی است که از فقید علم و اسلام، زعیم بزرگ، حضرت آیت اللّه العظمی آقای بروجردی قدس سره در این جهان ناپایدار، پایدار و تا مرور لیل و نهار، مرکز پرستش ذات پروردگار و مهبط انوار، و مجمع عباد و مدرس علماء روزگار خواهد بود ان ‌شاء اللّه تعالی.

لطف اللّه صافی»

غیرت دینی؛ نشاط علمی

استاد محسن اکبری شاهرودی در ادامه بیان کرد: روزی از روزها، چند نفر از جوانان دانشجوی متدیّن از کرج آمده و به اتاق حقیر - که توفیق داشتم سال‌ها به‌ عنوان مسئول استفتائات و اجازات دفتر آیت الله العظمی صافی گلپایگانی، در خدمت معظم له باشم- وارد شدند. اوراقی حدود ۱۵۰ برگ به همراه داشتند و می ‌گفتند که اینها حدود ۱۹۰ شبهه از طرف وهابیت است که در کرج منتشر شده و هیچ کسی جواب نداده است، که بعداً متوجه شدم این سؤالات، متن کتابی بنام «أسئلة قادت شباب الشیعة الی الحق» است که توسط وهابی‌ها نوشته شده بود. حقیر گفتم چون استفتائات از داخل و خارج کشور بسیار زیاد است و معظم ‌له خودشان مقید هستند که آنها را ملاحظه ‌کنند، بعید است فرصت رؤیت و پاسخ به این سؤالات را داشته باشند.

وی افزود: با اصرار زیاد آنها، قبول کردم که آن اوراق را عصر که حسب ‌المعمول خدمت آقا شرفیاب می‌شدم تقدیم کنم.  عصر که مشرّف شدم و به آقا این قضیه را عرض کردم. فرمودند: «حالا بگذارید تا نگاهی کنم.» آن شب گذشت. فردا صبح که برای درس تشریف آوردند، سررسیدی در دستشان بود و قضیه این سؤالات را سر درس مطرح نمودند. آقا فرمودند: «چون دیدم این شبهات بی ‌پاسخ مانده است، از دیشب بعد از نماز عشا شروع به پاسخ دادن به اینها کردم و وقت و ساعت را با شنیدن صدای اذان صبح متوجه شدم!»  بعد از درس، سررسید را به حقیر دادند تا کارهای آن انجام شود. دیدم در آن شب، به سی ‌و سه سؤال از آن اوراق، جواب‌ های مستدلّ و تحقیقی داده بودند. حتی بعضی جاها در متن، دستشان خط خورده بود و حاشیه زده بودند که اینجا داشت خوابم می ‌برد. چند روز دیگر هم بقیّه سؤالات را سریع و دقیق پاسخ دادند و پس از انجام کارهای شکلی، کتاب با عنوان «صراط مستقیم» چاپ شد. ببینید یک عالم و فقیه غیور حتی در کهولت سن و عمر بیش از ۹۰ سالگی، چگونه با غیرت دینی و نشاط علمی، این چنین شب تا صبح را بیدار می ‌ماند و برای خدا انجام وظیفه می ‌نماید. این، برای همه ما، روحانی و غیر روحانی، درس است.

همه‌ علم در هند است

استاد محسن اکبری شاهرودی در ادامه بیان کرد: آیت الله العظمی صافی گلپایگانی به شیعیان هند علاقه بسیاری داشتند و می ‌فرمودند آنها از خالص‌ ترین شیعیان هستند. داستان ‌هایی را از سفر به هند و بازدید از کتابخانه ‌ها و دانشگاه‌ ها و ملاقات با دانشمندان آن دیار تعریف می ‌کردند و همواره افسوس می‌ خوردند که چرا سفرنامه ‌شان به هند، مفقود شده است!

وی افزود: ایشان به حقیر می ‌فرمودند: «برخی از کتابخانه ‌های معظمی که آنجا مشاهده کردم، آنقدر مرا تحت تأثیر قرار داده بود که واقعاً نمی‌ خواستم از آنجا بیرون بیایم.» در اثر همین بازدیدها از کتابخانه ‌های بزرگ هند، بارها می ‌فرمودند: «انسان گمان می‌ کند همه علم در هند است. وظیفه داریم آن را به جاهای دیگر نیز منتقل کنیم.»

این استاد حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: یک بار هم خاطرم است که تمام هزینه تصاویر دو هزار نسخه کتابخانه‌ بی ‌نظیر «ممتاز العلماء» در لکهنوی هند را که در ایران نبود، پرداختند تا به ایران آوردند. این گنجینه بسیار مهم، شامل اسناد بسیاری از جمله حدود ۲۰ نامه از صاحب جواهر است.